گاهی ده ها بار یه رفتار قابل سرزنش رو از هم اتاقیام میبینم و هیچ تذکری نمیدم ؛ اما نمیدونم چرا گاهی وقتی حتی یک دهم همون کارو خودم انجام میدم جوری تذکر میدن و طلبکارن که نمیدونم چی بگم . فکر میکنم بعضی آدما اگه اشتباهاشون رو نادیده بگیری و بهشون تذکر ندی ، یا تا با یه آدم مثه خودشون نیفتن هیچ وقت به این فکر نمی افتن که باید بعضی رفتارهای غلطشون رو اصلاح کنند .
مردم اغلب بی انصاف، بی منطق و خود محورند، ولی آن ها را ببخش.
اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند، ولی مهربان باش.
اگر موفق باشی دوستان دروغین و دشمنان حقیقی خواهی یافت، ولی موفق باش.
اگر شریف و درستکار باشی فریبت می دهند، ولی شریف و درستکار باش.
آنچه را در طول سالیان بنا نهاده ای شاید یک شبه ویران کنند، ولی سازنده باش.
اگر به شادمانی و آرامش دست یابی حسادت می کنند، ولی شادمان باش.
نیکی های درونت را فراموش می کنند، ولی نیکوکار باش.
بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد.
و در نهایت می بینی هر آنچه هست همواره میان « تو و خداوند» است نه میان تو و مردم.
* معلم شهید دکتر علی شریعتی
+ همیشه به این فکر میکنم که بزرگترین عذاب جهنم اینه که با یه سری آدم بی منطق و نفهمِ از خودت بدتر باید زندگی کنی .
