امروز اومدم دنبال کارهای پایان طرح. طرحی که دو هفته است تمام شده و من، هم به دلیل شلوغی ایام و گرفتاری شیفت های پیاپی و هم به خاطر تنبلی و کار امروز را به فردا و پس فردا انداختن ، لنگ یکی دو امضا مانده ام .
اگر در همین مدت دو هفته جنبیده بودم یحتمل بدون دغدغه از ماه بعد به عنوان نیروی شرکتی در همین جا مشغول به کار میشدم ، حالا شاید کمی کار به اما و اگر بکشد . حتی در همین مدت به خاطر همین امروز و فردا کردن ها و خستگی ها، پیشنهاد کار در یکی دو بیمارستان خوب را از دست دادم .
تا این حد بی خیالی و تسویف که چه بشود ؟!؟
می‌نویسم از خودم
