در دل من چیزیست 

مثل یک بیشه نور

مثل خواب دم صبح

و چنان بی تابم

که دلم می خواهد

بدوم تا ته دشت

بروم تا سر کوه

               

                دور ها آوایی است که مرا می خواند ...               



  * سهراب