+ اختصاصا خواستم به آن مطلب افراط در اعتدال یک مطلب دیگر هم اضافه کنم که جدیدا مد شده ، و آن هم اینست که جدیدا خیلی فراجناحی شده ایم .

یعنی وقتی پای سیاست می رسد ، "همه را نقد میکنیم . از هیچکس هم دفاع نمی کنیم" !!! قسمت خوشمزه ی ماجرا اینجاست که باز هم جماعت حزب اللهی از خودِ پاپ کاتولیک تر میشوند . مثلا دقت کنید جماعت اصلاح طلب هنوز که هنوز است و دیگر باید سنگ پاشور قزوین باشی تا از روحانی و عملکردش حمایت کنی ولی هنوز که هنوز است در اینستاگرام و اینطرف و آنطرف هشتگ میگذارند که #روحانی تنها نیست!

یا مثلا همچنان صادق زیباکلام هم تنها نیست . یا حتی کرباسچی با آن همه فسادی که عیان شده بود . و حتی حتی حتی مهدی هاشمی هم هنوز میان این جماعت #تنها نیست .


بعد داشتم میگفتم باگ قضیه اینجاست که جماعت حزب اللهی از پاپ هم کاتولیک تر شده اند و در بدگویی و نقد عملکرد نماد های جریان خودشان گوی سبقت از همدیگر می ربایند . گاها حتی اگر طرف عیبی هم نداشته باشد ، برایش عیبی می سازند ...

این دوستان هر وقت می خواهند دو کلام در مورد روحانی حرف بزنند اول یکی دوتا ذکر مصیبت از دوران احمدی نژاد و سایر اصولگرایان می کنند و بعضا از بسیج و سپاه که به همه نشان دهند تا چه اندازه فراجناحی هستند و به هیچ دسته و جریانی وابسته نیستند ...

در قضیه ی منتظری همینطور . آن اوایل در بحث سوریه از جبهه ی النصره هم اصلاح طلب تر شده بودند و اردوغان پیششان لنگ می انداخت . خلاصه اینکه حواستان باشد حتی در حرف حقی هم که می خواهید بزنید ، با چه کسانی هم تیم می شوید . از امیرالمومنین یاد بگیرید لااقل اگر اهل یاد گرفتن هستید . سکوتش را ... باید حق را چنان مطرح ساخت که خوراک باطل نشود و باطل را نیرومندتر نکند ! ما که تازه باطل ها را بازنشر میکنیم تکلیفمان مشخص است...

 حالا یک عده نگویند منظورش اینه که برخورد سلیقه ای با حق و حقانیت داشته باشیم و جناحی کار کنیم . نه اما منظورم جمله ی آخر بند بالایی است اگر دوباره بخوانید ... بیشتر میخواهم بگویم هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد ! زمان شناس باشیم ... حتی بد نیست آدم شناس هم باشیم و هر حرفی را برای هر کسی و پیش هر کسی هم نگوییم . اصلا هر برداشتی هم می خواهید بکنید ولی خواهشا بیایید خودمان باشیم و ادا در نیاوریم . آخه وقتی داریم ادا در میاریم خیلی تابلوئه ... خیلی تابلوئه! لا اقل برای من ...


ینی یه جوری فیگور میگیریم که انگار ابراهیم حاتمی کیا هستیم که دفاع یا نقد ما باعث ضعف یا شرف جناح مذکور شود ! 

بیایم از جلد فراجناحی بودن خارج شویم و همان خود خود معمولی مان باشیم . 


توصیه میکنم خودم را ، خودم را ، خودم را و شما را به تقوای الهی و بیرون آمدن از جلد "همه بدن ما خوب !!! "



+ دقت کرده اید در اکثر ما ( وقتی "ما" میگویم یعنی خودم اولین نفرش هستم وقتی هم می گویم "اکثر" یعنی ممکن است شما از این قاعده مستثنی باشید) به هر حال دقت کرده ید که در اکثر ما یک حس ژورنالیستی به وجود آمده که دوست داریم تحلیل های جامعه شناختی و چندلایه از وضعیت جامعه و دین و مذهب ارائه کنیم ؟؟!! نه انصافا همچین چیزی در همین سه مطلب اخیر خودم هم وجود دارد !

حالا نه اینکه عیبی داشته باشد ها ! ولی بیایید قرار بگذاریم که به همان اندازه که حرف می زنیم ، عمل هم! 

بیاییم لااقل خودمان را با عملکردمان ارزیابی کنیم . 



+


عاشق طرز فکر آدم ها نشوید !

آدم ها زیبا فکر میکنند ؛

زیبا حرف می زنند 

اما زیبا زندگی نمی کنند ...


* رومن پولانسکی