دیگرسو

تصور اینکه روزهایی میاد که از تمام 24 ساعتش فقط حدود 15 دقیقه برای خودم باقی بمونه و یه فیلم سینمایی رو شبی 5 دقیقه ببینم و درست سر 5 دقیقه از فرط خستگی جلوی لپتاپ روشن خوابم ببرد ، یا اینکه نتوانم هفته ای یکبار هم که شده به اینترنت وصل بشم، یا لااقل 4 ماه باشد که اخبار ندیده باشم و شبکه های سیما را فقط در حال گذر از وسط هال ببینم ، هیچ وقت به ذهنم هم خطور نمی کرد .

با اینهمه عجیب تر اینه که سال آخر با این همه مشغله ، به سرم می زند که بروم و در یک تشکل مرده ی دانشگاه که نه نیرو دارد ،و نه امیدی به پیدا شدن یک آدم دغدغه مند که به چیزی فراتر از نمره ی 2 واحد درس آناتومی اش فکر کند ، خودم را بند کنم به دغدغه هایی که برای دیگران علّافی(درست نوشتم ؟!! ) معنا میشود و " بابا تو هم حوصله داری؟!! " را آنقدر بشنوی که فکر کنی نکند واقعا جنبش دانشجویی و دانسجو بیدار است و دانشجو موذن امت است که اگر خواب بماند نماز امت قضا میشود دوره اش تمام شده ...

و هی مدام با خودت فکر کنی که اصلا این فضای مجازیِ کوفتی چه بلایی بود که به جان این مردم بی حالی که در بهترین حالتشان نیم ساعت کار مفید داشتند ، افتاد و همان ته مانده شور و رمقی هم که داشتند خشکاند و هی آرزو کنم کاش لا اقل چند سال زودتر دانشجو شده بودم تا نبینم این روزها را و یکی یکی ورودی های جدیدی را ببینم که تمام فرقشان با سیب زمینی ، لایک زدن و لایک خوردن است .

اصلا همین یکسالی که حتی یک گوشی ساده هم دستم نگرفته ام و پیدا کردنم شده مثل دوران پارینه سنگی، از دِقِّ همین آدم هایی بود که گوشی به دستشان چسب دو قلو شده بود و بیشتر از فضای واقعی اطرافشون به فضای مجازی گوش هاشون واکنش نشون میدادن ...

+ تمام این مدت، 2 ساعتی که بین شیفت صبح و عصر بیمارستان باقی میمونه ، به هماهنگی برنامه های انجمن میگذره و گاهی که نیم ساعت وقت خواب پیدا میشود ، در کمال ناباوری باید خواب کارگاه تشکیلاتی ببینم ... یادم میاد فقط هفه ی قبل چه خواب شب یا چرت بعد از ظهر فقط خواب کارگاه تشکیلاتی میدیدم :)

+ دارم به این فکر میکنم اینکه کسی چیزی برای از دست دادن نداشته باشد چقدر خوبه ! البته معناش اینه که حتی اگر چیزهای با ارزشی هم داری فارغ از تعلق و وابستگی باشی و گذشته باشی ،

کسی که فقط به خدا گره خورده باشد در عین حالی که همه چیز دارد ، چیزی برای از دست دادن ندارد ...

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ انفِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِیلٌ...