آدم باید گاهی ،
ندیده بگیرد سر و صدا های مزاحم را ،
و نشنیده بگیرد قیل و قال این و آن را ،
راه خودش را بگیرد و یکراااااااست برود ، قدم قدم قدم ...
آن وقت ( وقتی که از همه ی هیاهو ها و نگاه ها گذشت ) ؛
برگردد و پشت سرش را نگاه کند :
نه برای دیدن "سر" ها و "صدا" ها ،
برای دیدن راهی که بی "درد ِ سَر " طی شد ...
پروردگارم :
و در راه خدا از سرزنش هیچ سرزنشگری هراسی ندارند ؛ این از فضل خداست که به هر که بخواهد می دهدش ...
